Η απόλυτη πορεία...

Μετά το εκπληκτικό διπλό στο AEL FC Arena και τις συνεχιζόμενες απίστευτες χαρές που μας δίνουν οι ερυθρόλευκοι του νομού μας, θέλουμε να δώσουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στο σωματείο που μας κάνει όλους περήφανους και χαρούμενους.
Είναι τοις πάσι γνωστό ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο όταν εκφράζεις υγεία σε όλα τα μήκη και τα πλάτη σου. Ακόμα και μέσα στο χυδαίο εμπορευματοποιημένο αθλητισμό, (δυστυχώς αυτό έχουμε και πάνω σε αυτό μιλάμε, εξάλλου ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός μόνο στον σοσιαλισμό μπορεί να πραγματοποιηθεί και θα πραγματοποιηθεί, αλλά όχι αυτόματα), μπορείς να φέρεις κάποια αποτελέσματα και αυτά δεν είναι μόνο αυτά που φαίνονται, αλλά και αυτά που έχουν σχεδιασμό πάνω από είκοσι χρόνια, "τά ἀγαθά κόποις κτῶνται".
Δεν είναι μόνο η αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας, αλλά η γενική της εικόνα, ως συλλογιστική και ως προγραμματισμός, μαζί με τον Εργοτέλη από τα πριν(δηλαδή πριν γίνουν ΠΑΕ), ήταν οι ομάδες που δεν είχαν καλλιεργήσει εσκεμμένα την οπαδική βία και αυτό δεν είναι τυχαίο μιας και οφείλεται στην λαϊκή τους καταγωγή και ιστορία ακόμα και τώρα που μετατράπηκαν σε ΠΑΕ.
Μαζί λοιπόν με τον Εργοτέλη αποτελούν τα κοσμήματα της Κρήτης, κάποτε ήταν και η ΕΑΡ από το Ρέθυμνο και το λέμε εμείς που αγαπήσαμε και αγαπάμε ακόμα τον ΑΟΧ, παρότι μια ζωή πίκρες μας έδινε και κυρίως γιατί στα διοικητικά του εμπλέκονταν σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτοί που έσυραν τον ντόπιο ποδόσφαιρο αρχικά το 1985 και μετά το 1996 στην ανυπαρξία.
Ήμασταν από τους λίγους που είχαμε πει το καλοκαίρι του 2011, ότι αυτή η ομάδα αν παίξει στην Β' Εθνική θα κάνει την έκπληξη και θα έχουμε και τρίτη ομάδα στην Super League από την Κρήτη.
Όταν παράγοντες και παραγοντίσκοι έριχναν τον ΑΟ Χανιά αρχικά το 1985 στα τοπικά και περιφερειακά και πολύ αργότερα το 1996 στα τάρταρα, παράλληλα μαζί του υπήρχε στην δεκ του 1985-1995 μια ομάδα που θα συμπρωταγωνιστούσε σε αυτές τις κατηγορίες κατά περιόδους και που θα αμφισβητούσε ανοικτά την κυριαρχία του στο νομό, ειδικά μετά εκείνο το ασύλληπτο 6-2 που μας φιλοδώρησε στο ξερό του Χανιώτικου προαστίου στο πρωτάθλημα του περιφερειακού το 1985-86.
Από τότε και μετά άρχισαν οι λαβές ανάμεσα στα δυο ιστορικά για τον νομό πια σωματεία, που ακόμα και σήμερα οι σχέσεις τους δυστυχώς είναι ασπόνδυλες, ωστόσο η υγεία που βγάζει αυτό το σωματείο, μόνο με την υγεία ενός γειτονικού μπορεί να συγκριθεί του Εργοτέλη από το γειτονικό Ηράκλειο και που ευχόμαστε και άλλα σωματεία να αποκτήσουν.
Στα Χανιά υπάρχει ένα ακόμα σωματείο που μετά από τις διοικητικές παλινωδίες και τις άλλες αδυναμίες που σύντομα θα ξανά πρωταγωνιστήσει μετά από πολλές δεκαετίες θα είναι και ο ΟΦΧ Παγχανιακός που στην δεκ του 1970 ήταν στην Β' Εθνική και τώρα μετά από τις αλλαγές που έγιναν απ΄ τα πάνω προς τα κάτω και αντίστροφα, σε μια 3ετία θα είναι η νέα έκπληξη της πόλης μας, σημειώστε το όνομα.
Ανεξάρτητα του τι θα κάνει η ομάδα του πιο απομακρυσμένου προαστίου των Χανίων, ο Πλατανιάς δηλαδή ακόμα και με την έως τώρα συμμετοχή του μας κάνει περήφανους και τον ευχαριστούμε για όλα...